,

Chopin Opus 32:1

Lees voor

Inge: Als mijn vriendin een diepe overtuiging heeft maar tot het inzicht komt dat de overtuiging maakt, dat ze ongewenste mensen of situaties aantrekt, dan is de vraag: Hoe kan ze de overtuiging loslaten? (Zie: Hoe ga je  naar je hart?)

Essenen: “Er is iets heel diep in jou, dat zegt: ‘Als ik op aarde kom, is dat niet mijn thuis. Ik zal mijn thuis niet kunnen vinden op aarde, dus ik zal me heel eenzaam voelen.’ En we willen jou zeggen dat dit alleen een idee is wat in jou leeft. Je hoeft er niet aan vast te houden.

Als je ons vraagt: ‘Wat moet ik doen aan dit hele diepe gevoel?’ dan is ons antwoord: ‘Ga meer en meer naar je hart en help meer en meer mensen.’

Dus onze vriendin hier, gelooft dat wanneer ze op aarde komt, ze niet haar thuis zal vinden. Omdat ze dat gelooft, is dat ook haar realiteit. Nou vragen wij jou niet om te geloven dat jij op aarde je thuis zal voelen. Wat wij je vragen, is om in je hart te zijn. Want als jij in je hart bent, dan heb je niet die stem die zegt dat je je niet thuis voelt. Dat is het proces van loslaten. Dus als je zegt ‘ik wil iets accepteren’, dan is er iets wat je forceert, dan is er iets wat je doet en dat kan alleen tijdelijk werken, het kan nooit helemaal goed werken.“

Essenen: “Nu wil je ons misschien vragen: ‘hoe kan ik het loslaten?’ Weet je, als je iets vasthoudt in je hand en we vragen jou het los te laten, wat ga je dan doen? (Yasha strekt zijn armen naar voren met zijn handpalmen naar beneden en de handen in een vuist gevouwen.) Dan open je je vuist en het valt uit je handen. Je gaat het niet weggooien (maakt met zijn handen het gebaar van weggooien). Want weggooien is niet loslaten, het is weggooien. Maar om los te laten hou je je arm op die manier en je opent je vingers en het valt uit je handen. Dus je laat het los. Wat je precies doet als je in je vuist iets vasthoudt, is je vingers openen. Bij loslaten zijn je vingers je hart. Dus als je je hart opent, laat je los wat in je hoofd zit. Dát is de enige manier!

Dus als mensen iets in hun hoofd hebben, weet je wat de meeste mensen dan doen? Ze proberen dan dit (gebaar van weggooien) en dat is pijnlijk en het komt terug in hun handen. Het gaat niet weg. De enige manier is, om je handen te zeggen om los te laten. Je handen en je vingers zijn het hart. Dus als iemand boos is op iemand anders, kan hij wel zeggen: ‘O.K. ik zal het moeten accepteren’, maar hij accepteert het niet echt. Misschien is hij niet meer zo kwaad, maar hij accepteert het niet echt. Als ik boos ben op iemand, wat ik dan moet doen, is naar mijn hart gaan. Alleen accepteren wat die persoon doet of zegt, kan ik niet want anders was ik niet boos op hem geweest. Maar ik ga naar mijn hart en als ik naar mijn hart ga, zal het hele incident met die persoon geen enkele invloed hebben op mijn leven. Dus het is niet zo dat ik hem accepteer, het maakt alleen geen verschil uit in mijn leven.

Zie je het verschil van beide situaties? Dit is heel erg belangrijk, dus we zeggen het nog een keer. Als ik boos ben op iemand of boos op het leven en ik wil de boosheid loslaten, dan moet ik niet proberen mijn boosheid te stoppen, dat zal niet werken. Het zal mijn boosheid alleen maar onderdrukken. Maar als ik naar mijn hart ga, zal het hele incident niet meer belangrijk voor me zijn omdat ik dan in mijn hart ben. Dus dan laat ik het werkelijk los.

De meeste mensen proberen het weg te gooien, proberen om niet boos te zijn, maar proberen werkt nooit. Het werkt nooit, terwijl loslaten werkt altijd. Proberen werkt nooit, het zal echt nooit werken.”

Essenen: “Ons voorstel aan jou is, dat als je naar huis gaat misschien doe je het sowieso, ga dan elke dag 10-15 minuten zitten en wees heel, heel erg stil en dat brengt je naar je hart. Ga niet iets doen, ga geen mantra’s opzeggen, ga niet mediteren, probeer niets te doen, maar wees alleen heel, heel erg stil. “ (Essenen via Yasha Lavie)

Er is geen sprake van een fysieke realiteit en mijn realiteit. Mijn realiteit wordt geprojecteerd in de fysieke realiteit. Dus als ik iets heel, heel diep van binnen voel en ik geloof dat dát het is, zal het leven mij dat ook tonen. (Essenen) Zie ‘Vermoeid, somber, eenzaam’


Wanneer je je bepaalde dingen eigen maakt, doorleeft en loslaat, ga je vooruit op je pad. (Lichtwereld) Zie: Authentiek zijn, grenzen stellen

Video afspelen

Deel deze pagina