,
De man die mij als zijn zoon heeft grootgebracht, liet me de wereld zien. Hij liet de buitenwereld zien én de binnenwereld en hij liet me zien dat er geen verschil was.
(Eric)
Inge: Ik ga ervan uit dat de mens een (deel)aspect is van het Hoger Zelf (HZ) ook wel het Totale Zelf (TZ), Totale Ziel genoemd of de Bron. Voel of dit ook met jou resoneert.
Innerlijk conflict
Inge: Eric staat vol in het leven. Met een succesvol bedrijf in de creatieve sector wordt hij regelmatig door de overheid ingehuurd als consultant en doceert hij ook op een HBO-instelling. Daarnaast weet hij privé nog tijd vrij te maken om mensen te begeleiden in hun ontwikkelingsproces. En onlangs is hij gestart met het geven van meditatiecursussen die, zonder dat hij er veel ruchtbaarheid aan geeft, al snel cursisten trekt.
Of, zoals hij het zelf verwoord: “Ik besef dat de buitenkant van al deze dingen compleet anders is, maar de bron van waaruit ze gedaan worden is altijd hetzelfde. Dat is wel een soort van rode draad. Ik vervul de functie van een doorgeefluik. Ik heb het gevoel dat ik persoonlijk niet zoveel kan, maar dat ik bij alles wat ik doe wel weet hoe ik de bron van waaruit het komt aan kan boren.”
En dat is typisch Eric: bescheiden, bedachtzaam en enorm in contact met zijn binnenwereld. Vanuit dat contact kan hij ook heel kritisch zijn en soms kan hij in één keer als iets in conflict is met zijn binnenwereld, vastberadenheid, een soort onverzettelijkheid tonen.
Meer dan 20 jaar geleden, had hij een overweldigende eenheidservaring die nauwelijks in woorden te bevatten is maar wel een diepe indruk heeft achtergelaten en het begin werd van een jarenlange zoektocht naar meer…..
In een QM-hypnose richt ik het woord tot het Hogere Zelf van Eric.
Inge: We zijn nu op een plek gekomen buiten tijd en ruimte. Kan je beschrijven wat je waarneemt?
Ik ben een man, nog redelijk jong, van ongeveer 30 jaar en draag sandalen aan mijn voeten en een soort van lederen rokje en een blouse.
Terwijl je om je heen kijkt, kan je de plek beschrijven die je ziet.
Ik zie lichtbruin zand, het is een droge woestijn en het is warm, zo warm als in een woestijn maar het waait wel een beetje. Ik heb niet het gevoel dat ik alleen ben, maar ik zie niemand.
Kan je beschrijven waar je woont en met wie je daar woont.
Ik woon vlakbij samen met een vrouw in een uit hout opgebouwde balk, een soort verbouwde hut dat half onder de grond ligt. Op afstand zijn meer gewone huizen.
Wat is je tijdsbesteding overdag?
Overdag ga ik bij de mensen langs, ik praat met mensen. Ik geef ze een heling en genees ze. Het is een soort sociaal werk. Ik voel me gelukkig en heb het wel naar mijn zin. Het meest gelukkig word ik nog door in de nabijheid van mensen te zijn én in de nabijheid van God op hetzelfde moment.
Je voelt ze allebei tegelijk?
Ja, ik voel ze allebei tegelijk. Er is voor mij geen verschil. Het is alsof iedereen in de samenleving gedragen wordt.
En wat doet de samenleving?
Gewoon werken, er is wel een soort vreugde bij iedereen. Behalve vreugde is er ook een soort verbondenheid. het is één grote familie die heel vreugdevol is en daar speel ik een grote rol in. Ik heb een soort verbindende rol en ga ook bij iedereen langs. Ik vorm een soort geestelijke verbinding.
Inge: We verlaten nu deze plek en gaan nu naar een belangrijke dag in hetzelfde leven. Kan je beschrijven wat je waarneemt?
Er gebeurt iets met een schaap. Het staat op een grote steen. Het schaap leeft nog. Het lijkt wel om een offer te gaan. Ik sta erachter als een soort priester en ik besluit dat het schaap niet geofferd wordt.
Jij doorbreekt het ritueel?
Ja, er zijn allemaal mensen. Er is een grote menigte en ik sta op een soort altaar. De mensen willen iets en ik besluit om het niet te doen.
Hoe reageert de menigte?
Eerst woest en daarna verslagen.
Kan je ook zeggen wat jou doet besluiten om het niet te doen?
Omdat het niet klopt dat het schaap doodgemaakt moet worden. Het is alsof iedereen achter iets aanloopt dat niet klopt.
Dus terwijl alles is voorbereid, besluit jij op het belangrijkste moment om jouw stem te volgen en af te wijken van het ritueel.
Ja, omdat ik het vermoeden heb dat ze iets geloven, iets denken, iets vinden dat niet klopt. Ik wil ze laten zien dat het niet klopt.
Hoe heb je dat gedaan?
Door ze de keuze te geven:”Jullie hebben de keuze; óf je offert het schaap óf je offert mij”. Ik wist dat ik dat kon doen omdat ik belangrijk was voor de mensen. Maar er gebeurde niets want ze kozen niet. Ze maakten helemaal geen keuze.
Toen ben ik opgestaan en ben door de menigte heen gelopen. Ze gingen allemaal uit elkaar om mij erdoor te laten. Het was volkomen stil. Ik vertrok en liet hun verbijsterd achter.
Ik liep door de menigte en voelde me leeg, helemaal leeg.
Ik heb heel lang gelopen, heb wat water gedronken bij een beek en toen zag ik een grot. Daar ben ik ingegaan om te mediteren. En toen loste ik op, ik werd een soort één met God, waarbij ik ook fysiek oploste.
Bleef je in dat leven nog voortbestaan?
Nee, het was het fysieke einde van mijn leven.
Goed dan gaan we door naar de andere kant van het leven nadat je bent overgegaan. Vanuit deze positie kijk je terug naar het voorbije leven. Wanneer je terugkijkt, wat heb je ervan geleerd?
Dat de liefde stroomt, dat ik mijn taak had en dat die was wat die was.
En dat is de liefde laten stromen?
Nee, de liefde stroomt toch wel. De liefde stroomt sowieso alleen ik kon het versnellen. Ik kon het voelbaar maken aan de mensen, herkenbaar. De mensen zagen het ook in mij.
Maar zelf deed ik niet zoveel, het gebeurde gewoon. Ik wás daar. Dat was ook het doel van dat leven. De liefde te Zijn in een lichaam, als aards mens. En het duurde een tijd in dat leven voordat ik doorhad dat dat voldoende was, voordat ik wist wat ik deed en waarom.
Tijdens het leven had ik wel door dat dat de bedoeling was. Ik zag het al, omdat ik zag dat veel mensen er zo gelukkig van werden, dat het de mensen zo hielp, begreep ik dat ik dat kon doen.
Maar waarom koos je op dat tijdstip om op te lossen?
Omdat ze het in het dorp verder zelf moesten doen. Ik heb het laten zien. Ik moest door. Ik had daar mijn taak gedaan.
Kan je zeggen waar het zich afspeelde?
In een soort woestijn, een rotsachtige woestijn.
Was het op aarde?
Ja, daar ben ik van uitgegaan.
Inge: Nu drijven we weg van dit tafereel en we laten de energie achter van dat leven. Ik richt me nu tot het Hogere Zelf (HZ) van Eric met de vraag: waarom heeft u dit leven laten zien?
Omdat dit het moeilijkste leven was, het zwaarste. Eric moest in dat leven namelijk eerst iets van zichzelf weggeven. Hij moest zijn ouders weggeven. Ze zijn verdronken toen Eric nog heel klein was en Eric wist toen al dat het zo moest zijn. Hij werd op zijn 5e jaar helemaal teruggeworpen op zichzelf. Er waren geen broertjes of zusjes. Hij had niemand meer.
Hoe is de link ontstaan dat Eric zich zo één voelde met God?
Hij is een man tegengekomen en die heeft het hem geleerd. Hij heeft de rol op zich genomen van een soort nieuwe vader. De mand heeft laten voelen dat Eric één is met God.
Speelt die man ook in dit huidige leven een rol?
Ja, maar hij is voor Eric onbekend en dat blijft hij ook.
U beschrijft dit leven om de grote moed en de dapperheid te laten zien die Eric heeft gehad. Is er nog een andere reden waarom u juist dit leven koos?
Omdat het ook het mooiste en meest krachtige leven was.
Krachtig in welke zin?
Dat de energie van God zo hard stroomde, de energie van liefde, dat het veel heeft bijgedragen aan de mensen op dat moment.
De man die Eric in dat leven opnam als zoon op 5-jarige leeftijd, hoe heeft hij het Eric onderwezen?
Hij was helemaal een met God, door te Zijn. Hij heeft het Eric ook laten voelen, zoals Eric het later toen hij volwassen was ook aan de mensen liet voelen.
Hij liet het Eric zien, hij liet hem de wereld zien. Hij liet de buitenwereld zien en de binnenwereld en hij liet hem zien dat er geen verschil was.
Hij hield altijd zijn hand vast. Hij kon het ook bijna door zijn handen doorgeven. Er stroomde een soort energie door zijn handen.
Herkent Eric dat gevoel in dit leven in zijn handen?
Ja hij herkent het gevoel, hij voelt liefde. Als Eric zijn handen ergens oplegt, voelt hij dat er energie gaat stromen. Maar hij heeft geen idee hoe de ander zich dan voelt.
Kan het HZ zeggen wat de taak is van Eric in dit leven?
Er is geen verschil tussen het leven wat ik heb laten zien en het huidig leven.
Het doorgeven van energie, het doorgeven van míjn energie, het verspreiden vanuit een energie die binnenkomt als een stroom die verspreid moet worden, opgeduwd, vergroot moet worden, dat is in deze levens hetzelfde.
Inge: Eric heeft in het huidige leven op 32-jarige leeftijd een enorm heftige, diepe en omvangrijke eenheidservaring gehad. Kunt u meer zeggen over deze indrukwekkende eenheidservaring?
Hij moest wakker geschud worden. Hij moest gaan begrijpen en hij moest opengaan. De energie moest verdonkeren, die moest kunnen gaan stromen. Daarom moest dit gebeuren.
Maar Eric is toen ontzettend op zoek gegaan. Kunt u over de zoektocht wat zeggen?
(Zucht…) Het kostte iets meer tijd dan we dachten.
Is er iets wat u nu aan Eric door wilt geven voor zijn taak in het huidige leven?
Vertrouwen! Vertrouwen dat je mag Zijn, vertrouwen in wat je komt doen. Ga om je heen kijken. Open je ogen nou eens en ga kijken naar hoe je bent.
Door gewoon te Zijn?
Ja, wees niet bang. Boem, handel, besta en wacht niet af, maar ga er naar toe!
Is er iets waardoor Eric het vertrouwen sneller kan krijgen?
Het zit in zijn buik wat hij moet verwerken. Dat kan hij het beste doen door het ons te laten doen. Hij hoeft alleen te vragen. Hij moet wel eerst vragen aan ons om het op te lossen want we willen weten of we daar toestemming van hem voor hebben, of hij er klaar voor is. Híj moet dat aangeven. En als het verwerkt is, gaat hij dat ook zeker merken, dan laten we het hem weten.
Dan heb ik toch nog één vraag: Eric heeft het gehad over de overgave op het moment dat hij de eenheidservaring kreeg. Kunt u daar meer over zeggen?
Dat heeft ook te maken met zijn buik. Als dat in zijn buik is verwerkt, kan hij zich gemakkelijker overgeven. De buik houd vast. Als die loslaat, geeft hij over.
Is er verder nog iets wat u zou willen zeggen?
Nee, het is nu klaar!
Inge: Terwijl zijn HZ met een bodyscan bezig is en extra aandacht geeft aan zijn buik, merk ik op dat de laatste opmerking typerend is voor Eric: heel abrupt, vastberaden en onverzettelijk laat hij weten wanneer de sessie klaar is.
Eric: “Vanaf dat moment had ik het gevoel dat ik een reis gemaakt heb. Een reis door het universum, naar de lichtwerelden en terug.” (Lees verder)
Zie: Welvaartsziekte
Lichtwereld: “Ieder mens zou naar zijn kern moeten gaan en tot rust moeten komen, zodat zijn cirkel een maximaal bereik heeft. Door alle gaten die mensen in hun kern hebben, slaat de verkeerde energie naar binnen en worden mensen ziek. Jullie noemen het welvaartsziekte.” (Lees verder)
Deel deze pagina
